در دیه ششتمد آبى [ گُلابی ] باشد شیرین گرانسنگ که مدّتى بتوان نهاد که خلل نپذیرد ، و انجیرى باشد زرد لطیف چُنانکه از لطافت خشک نتوان کرد ، و انجیر سفید و زرد فریومد خشک توان کرد .
تاریخ بیهق ، ص 278
در دیه فریومد انجیر سرخ و انجیر زرد خیزد چُنانکه خشک کنند ، و در کتاب قانون آورده است که بهترین انجیرها و موافقتر با طبع مردم انجیرى بود که اوصاف آن در انجیر فریومد موجود است ،
و آنجا کاریزهاى آب بسیار است ، و هواى سَهلى و جَبلى دارد ، میوۀ آن به غایت موافق بود ، و از تَناول آن امراض کمتر تولّد کند .
تاریخ بیهق ، ص 280