مصالحۀ مقاطعۀ شرعیّه نمود آقای کربلا علی قلیچ خلَفِ مرحوم مهدی خان به بانو سکینه بیگم [ اسدی ] صبیّۀ مرحوم میرزا عبدالله ، همگی و تمامی یک درب حیاط واقع در مفتاباد فرومد ، وصل به منزلِ قربانِ نصیری از طرفی وصل به کوچۀ عام مَعَ راه رو
در کافّۀ ملحقات مَعَ اساسیّه [ اثاثیّه ] که در منزل دارم از قبیل ؛ مس ، فرش ، رختخواب و کُلیّۀ ما تَرَک که دارد مصالحه نمود به سه صلوات بر محمّد و آل محمّد ( صلّی الله علیه و آله ) و هیچ گونه خیاری برای خود باقی نگذاشت چُنانچه بعداً ادّعایی بنمایند از درجۀ اعتبار ساقط خواهد بود .
صیغۀ صُلح بینِ طرفین جاری گردید .
و کانَ ذلک تحریراً بتاریخ 25 / 11 / 1344
اثر انگشت کربلا مهدی خان به شماره شناسنامه 945
اثر انگشت حسین انوری
اثر انگشت و صحّت مضامین بالا را گواهی دارم ـ علیجان شفیعی
اثر انگشت کربلا ابراهیم رضایت
حاج حسین تُرک
گواهی دارم ـ حاج سیّد مهدی هاشمی
گواهی دارم ـ حسین صدّیق
عبدل خبیری
اقرَّ و اعترفَ عندی ـ ابوالقاسم مرادی
مضمون مراتب فوق را گواهی دارم ـ الاحقر محمّد مدّاحی
ـ زمین مذکور بعد از کوچۀ پستخانۀ قدیم قرار دارد .
ـ منزل مسکونی سمتِ شرقی که اکنون از مرحوم حسین صدّیق است در آن زمان از آقای قربان نصیری بوده است .
ـ مادر بزرگم مرحوم سکینه بیگم اسدی زمین مذکور را برای حسینیّه داد .
ـ آن را به آقای مختار سلامت فروختند و ایشان برای خودش منزلِ مسکونی ساخت .